STANOWISKO MINISTERSTWA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ

Z 23 LISTOPADA 2011 R.

W SPRAWIE WYSTAWIANIA ŚWIADECTW PRACY PO ZMIANACH KODEKSU PRACY

Ustawa z 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy kodeks pacy (Dz.U. nr 36, poz. 181), zmieniająca zasady wydawania pracownikom świadectw pracy, została uchwalona z inicjatywy senackiej. W związku z tym MPiPS może jedynie wyrazić niewiążący pogląd w kwestiach poruszanych przez redakcję.

Według zmienionego art. 97 § 1¹ k.p. jeżeli pracownik pozostaje w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy na podstawie umowy o pracę na okres próbny, umowy o pracę na czas określony lub umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów. Zatem w przypadku nawiązania stosunku pracy na podstawie którejkolwiek z terminowych umów o pracę wymienionych w zmienionym art.

97 § 1¹ k.p. obowiązek pracodawcy wydania świadectwa pracy powstaje nie w dniu ustania zatrudnienia lecz w dniu upływu okresu 24 miesięcy od zawarcia pierwszej z takich umów. Przy czym świadectwo pracy obejmuje wówczas, co do zasady, zakończone okresy zatrudnienia na podstawie wszystkich terminowych umów o pracę zawartych w tym czasie, niezależnie od ich liczby, a także przerw między kolejnymi umowami. Celem nowelizacji tego przepisu, na co zwracano uwagę podczas prac parlamentarnych, było bowiem umożliwienie pracodawcy, zatrudniającemu pracownika w okresie co najmniej 24 miesięcy na podstawie kolejnych terminowych umów o pracę, wydania jednego „zbiorczego świadectwa pracy” dotyczącego takiego zatrudnienia.

Nowe przepisy nie odnoszą się natomiast wprost do terminu wydania zbiorczego świadectwa pracy, gdy przed upływem 24 miesięcy pracodawca nie zamierza zawierać z pracownikiem kolejnej terminowej umowy o pracę lub zawrze z nim umowę o pracę na czas nieokreślony. W ocenie MPiPS, w takim wypadku nie ma jednak przeszkód prawnych, aby pracodawca, w związku z zakończeniem zatrudniania pracownika na podstawie terminowych umów o pracę, wcześniej wydał mu zbiorcze świadectwo pracy obejmujące okres (okresy) zatrudnienia na podstawie takiej umowy (takich umów).

Wcześniejsza realizacja przez pracodawcę ustawowego obowiązku nie pogarsza bowiem sytuacji prawnej pracownika. W takim wypadku 24-miesięczny okres, o którym mowa w art. 97 § 1¹ k.p., powinien być jednak liczony ponownie od dnia zawarcia z danym pracownikiem jednej z terminowych umów o pracę wymienionych w tym przepisie, po wcześniejszym wydaniu przez pracodawcę „zbiorczego świadectwa pracy”.

Ustawa z 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy kodeks pracy nie zmieniła natomiast zasad wydawania świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Zdaniem MPiPS oznacza to, że takie świadectwo powinno być wydane, tak jak dotychczas, w dniu ustania zatrudnienia, a jeżeli nie jest to możliwe, pracodawca powinien nie później niż w ciągu siedmiu dni od ustania stosunku pracy przesłać świadectwo pracy pracownikowi lub upoważnionej osobie za pośrednictwem poczty albo doręczyć je w inny sposób.

Niezależnie od tego MPiPS podkreśla, że obowiązek pracodawcy dotyczący wydawania w określonym terminie świadectwa pracy w związku z ustaniem terminowego lub bezterminowego zatrudnienia wynika wprost z przepisów kodeksu pracy, nie zaś z interpretacji tych przepisów przez MPiPS.